Charakterystyka rasy
Maine Coon
Maine Coon jest jednym z największych kotów domowych. Kocury ważą do 10 kg., kotki do 7 kg. Pełny rozwój fizyczny osiągają w wieku 3-4 lat. Są to koty o bardzo łagodnym usposobieniu, niezwykłej urodzie i imponujących rozmiarach. Ich najcenniejszą cechą jest to, że łatwo przywiązują się do właścicieli i lubią kontakt z dziećmi. Maine Coony występują w różnych odmianach kolorystycznych, dopuszczalne są wszystkie odmiany barwne, ale najbardziej popularna jest tabby. Barwa oczu jest dowolna. Sierść jest lśniąca, gęsta i jedwabista, miękko opadająca. Futro mają krótsze na grzbiecie, barkach i kończynach, dłuższe na piersi, brzuchu i bokach –bardzo miłe w dotyku. Ich długie, gęste ogony robią ogromne wrażenie. Średniej wielkości klinowata głowa ma wyraźnie zarysowaną, kanciastą kufę, wystające kości policzkowe, mocną brodę oraz długi i szeroki nos z lekkim przejściem u nasady. Uszy są duże, wysoko osadzone, szerokie u nasady i spiczasto zakończone, a na końcach uszu mają charakterystyczne dla tej rasy pędzelki włosów. Oczy mają duże, lekko owalne, szeroko rozstawione, skierowane ukośnie w stronę wewnętrznej podstawy ucha. Mco maja nie tylko cudowny wygląd, ale także wpaniały charakter, są to koty spokojne, ale jednocześnie aktywne i interesuje się wszystkim, co się wokół nich dzieje.
Do góryHistoria / legendy
Maine Coon jest jedną z najstarszych ras kotów w Północnej Ameryce. Jest wiele opowieści tłumaczących jak powstała rasa Maine Coon. Według jednej Maine Coon urodził się z romansu szopa (ang. Coon) z dziką kotką z okolic Maine, ale genetycznie jest to niemożliwe. Inna historia to taka, że koty tej rasy są potomkami kotów królowej Marii Antoniny, która usiłowała wyemigrować do Kanady i wysłała do Nowego Świata swój dobytek i swoje koty.
Jednak najprawdopodobniej przodkami dzisiejszych kotów Maine Coon były wiejskie koty i koty długowłose, które zostały przywiezione z Europy do stanu Maine przez pierwszych osadników, marynarzy oraz kupców. Koty te przystosowały się do surowego klimatu i drogą naturalnej selekcji wytworzyła się rasa silnych oraz dużych kotów o grubym i wodoodpornym futrze.
Maine Coon został uznany za rasę narodową Kanady. Po raz pierwszy pokazano go na wystawie w Nowym Jorku w 1860r. W 1976 utworzono Maine Coon Breeders and Franciers Association i uznano rasę w USA. FIFe uznała ją oficjalnie w 1983 r.
Wygląd
Maine Coon to kot półdługowłosy średniego typu orientalnego, wyróżniający się wielkimi rozmiarami i mocną budową ciała. Ciężar dorosłego samca to 10 kilogramów, a samicy od 4 do 7 kg., a długość ciała sięga 1 metra. Jego sylwetka jest smukła, wydłużona i muskularna. Kończyny są solidne, mocne i średniej długości, okrągłe stopy z kępkami długich włosów, wydłużających się do tyłu i robiących wrażenie śnieżnych rakiet. Futro jest grube i gęste. Okrywa włosowa jest wodoodporna i praktycznie „samoregulująca się”. Jest ona dwuwarstwowa - składa się z – podszerstka (krótka i gęsta sierść) i włosów okrywowych (mocne, długie i lśniące). Sierść krótsza na głowie, grzbiecie, barkach i kończynach, dłuższa na piersi, brzuchu, bokach i ogonie. Futro na pośladkach i brzuchu jest bardzo obfite oraz kudłate. Kryza na szyi sięga od nasady uszu i jest bardziej obfita u samców.
Koty tej rasy występują we wszystkich rodzajach umaszczenia, jednak najbardziej rozpowszechnione jest brązowe umaszczenie typu tabby. Maine Coon mają długi i puszysty ogon, szczególnie gęsty zimą. Jest szeroki u podstawy, zwężający się ku końcowi z obfitym, długim pióropuszem. Głowa średniej wielkości, z kanciastym pyszczkiem i mocnym podbródkiem, o wyraźnie oddzielonej kufie, pełnych policzkach, wysoko umieszczonych kościach policzkowych, mocnej brodzie i nosie jednakowo szerokim na całej długości, z płytkim wklęśniętym zakrzywieniem na grzbiecie. Uszy bardzo duże i wysoko osadzone, szerokie u nasady, spiczasto zakończone rysimi pędzelkami i kępkami sierści. Oczy duże i okrągłe, szeroko rozstawione, lekko skośne, o tzw. „sowim spojrzeniu”. Powinny być zielone, złoto-pomarańczowe lub barwy miedzianej, niekoniecznie zharmonizowane z umaszczeniem. U białych odmian dopuszczalne oczy różnokolorowe lub niebieskie.
Charakter
Koty Maine Coon to nie tylko cudowny wygląd, ale również wspaniały charakter i ujmująca osobowość. W porównaniu z innymi rasami kotów są bardziej towarzyskie, mówi się o nich, że mają psi charakter. Maine Coony są uczuciowe, łagodne, czułe, wesołe i łatwe we współżyciu. Jednocześnie jest to czujny i sprawny łowca. Koty tej rasy są wierne i szybko przywiązują się do człowieka, są oddane swojemu opiekunowi. Kotki posiadają olbrzymi instynkt macierzyński, są wspaniałymi i troskliwymi matkami. Zdarza się, że kocury biorą czynny udział w wychowaniu potomstwa. Koty maine Coon łatwo nawiązują kontakt z innymi zwierzaczkami i są doskonałe dla dzieci.
Do góryPielęgnacja
Koty Maine Coon wymagają regularnego, cotygodniowego szczotkowania i wyczesywania grzebieniem, co zdecydowanie ograniczy powstawanie kołtunów. Poprzez usuwanie luźnego owłosienia ograniczamy ryzyko połykania przez kota znacznych ilości sierści, co często kończy się wymiotami. Wiosną i latem wskazane jest częstsze szczotkowanie, najlepiej w odstępach dwu lub trzydniowych. Pamiętać trzeba również o systematycznym obcinaniu pazurków, czyszczeniu uszu i oczu. Kąpiel kota jest wskazana tylko przed wystawą.
Do góryŹródło: Wyd. RM, Graham Meadows, Elsa Flint. Poradnik opiekuna: KOT.
